چگونه اولین روزهای مدرسه را برای کلاس‌اولی‌ها شیرین کنیم؟
تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۵۱۹۷۰
ایسنا/کرمانشاه یک مشاور مدرسه با اشاره به طبیعی بودن حدی از اضطراب و استرس در کلاس‌اولی‌ها در روز اول مدرسه، از خانواده‌ها و معلم‌های کلاس‌اولی‌ها خواست تا با رعایت نکاتی روزهای اول مدرسه را برای نوآموزان پایه اولی شیرین کنند.
جهانگیر مرادی در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه بیشتر کلاس‌اولی‌ها در روزهای اول مدرسه دچار اضطراب و استرس می شوند، اظهار کرد: اغلب کلاس‌اولی‌ها دچار مشکلات سازشی ناشی از تجربه محیط جدید هستند که عمدتا مشکل آنها ظرف چند روز ابتدایی مدرسه حل می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با بیان اینکه همراهی والدین در چند روز نخست مدرسه با کلاس‌اولی‌ها می‌تواند تا حد زیادی از استرس و اضطراب آنها بکاهد، گفت: توصیه می شود والدین برای این گروه از دانش آموزان از خاطرات خوب مدرسه برای فرزندان خود بگویند و مدرسه را به عنوان یک محیط خوب به فرزندانشان معرفی کنند. البته نباید در این زمینه اغراق کرد، چون در صورت مواجهه کودک با واقعیت موجود، نگرش او نسبت به مدرسه منفی خواهد شد.
مرادی از خانواده‌ها، مدیران و معلمان کلاس‌اولی‌ها خواست تا در هفته اول مدرسه بگونه‌ای با کلاس‌اولی‌ها برخورد داشته باشند تا در این شرایط حساس که آنها نخستین تجربه‌های رسمی دوری از والدین و خانواده را کسب می‌کنند، آرامش داشته باشند.
وی افزود: خانواده‌های کلاس‌اولی‌ها هم باید در رفتار و صحبت‌های خود با کودکان دقت داشته باشند و مثلا به فرزندشان نگویند که تو به مدرسه برو تا من به فلان جایی که دانش‌آموز دوست دارد بروم، چون در این صورت دانش‌آموز مدرسه را در محروم ماندن خودش از یک جای جذاب‌تر مقصر می‌داند و همین او را از درس و مدرسه دلسرد می‌کند.
مرادی از معلم‌های کلاس‌اولی هم خواست تا روزهای اول مدرسه را با چهره‌های پرانرژی سرکلاس درس حاضر شوند و با ایجاد محیط با نشاط، دانش‌آموزان را به درس و مدرسه علاقمند کنند.
وی تاکید کرد: معلم نباید خودش را مثل یک فرد تنبیه‌گر به دانش‌آموزان کلاس‌اولی معرفی کند و از این طریق آنها را از خود و کلاس درس بترساند.
وی همچنین از معلم‌های کلاس‌اولی‌ها خواست تا هرموقع که دانش‌آموز خواست به او اجازه ترک کلاس را بدهند، چون ممکن است دانش‌آموز واقعا به این خروج از کلاس نیاز داشته باشد و اگر در اثر بی‌توجهی معلم اتفاقی مثل خیس شدن لباسش از ترس و استرس بیفتد، این موضوع همیشه در ذهن کودک باقی مانده و فضای درس و مدرسه را در ذهن او منفی خواهد کرد.
این کارشناس ارشد علوم تربیتی بر اهمیت خواب کافی و منظمِ کلاس اولی ها به‌ویژه در روزهای اول مدرسه نیز تاکید کرد و افزود: کمبود خواب موجب افزایش اضطراب و استرس خواهد شد و توصیه می شود والدین حتما شب نخستین روزهای مدرسه کودکان را زودتر خوابانده و برای رفتن به مدرسه آماده کنند.
مرادی یادآوری کرد: ناخن جویدن، اضطراب و گاه حتی شروع شب‌ادراری در کلاس‌اولی‌ها نشانه‌های ترس و واهمه آنها از مدرسه و کلاس‌درس است.
وی در ادامه با تاکید بر اینکه اگر میزان استرس کودک زیاد باشد ممکن است اختلال "اضطراب جدایی" داشته باشد، اضافه کرد: کودکانی که وابستگی شدید به مادر دارند، به طوری که با جدایی لحظه‌ای از مادر دچار اضطراب شدید می شوند و یا کودکانی که بعد از جدایی از والدین دچار حالت تهوع یا دل درد شده و یا مدام ترس از گم شدن دارند، مبتلا به اختلال اضطراب جدایی هستند.
این مشاور مدرسه تاکید کرد: کودکانی که اختلال اضطراب جدایی دارند، باید بعد از شناسایی حتما به روانشناس ارجاع داده شوند تا به کمک روش‌های رفتاری اضطراب آنها برطرف شود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی كلاس اولي كرمانشاه اختلالات اضطرابی اضطراب جدایی آغاز سال تحصیلی بازگشایی مدارس روزهای اول مدرسه کلاس اولی کلاس اولی ها دانش آموز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۵۱۹۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نسخه‌پیچی و ممنوعیت‌های عجیب به سبک دهه ۶۰ در مدارس دخترانه | دانش‌آموزان را لجباز نکنید!
روزنامه هم میهن در گزارشی به قلم شادی مکی به سختگیری‌هایی که در برخی مدارس می‌شود پرداخت و همچنین رفتار مدیران و معاونان را در این مدارس مورد بررسی قرار داد: در مدارس چه می‌گذرد؟ مدیران، مشاوران و معاونان چگونه با دانش‌آموزان تعامل می‌کنند؟ اینها پرسش‌های مهمی است که دانش‌آموزان، مدیران و کارشناسان آموزشی به آن پاسخ می‌دهند. دانش‌آموزان می‌گویند که هنوز کیف‌هایشان را برای پیدا کردن سیگار، آینه، لوازم آرایش و گوشی‌های تلفن‌همراه می‌گردند و در این پروسه فشار زیادی به آنها وارد می‌شود. هنوز اندازه و رنگ موی دانش‌آموزان دختر در کانون توجه است. هنوز رفت‌وآمدها کنترل می‌شود. با پسران رفتارهای نادرست می‌شود، برایشان جلسه‌های توجیهی برگزار می‌کنند و در این وضعیت دانش‌آموزان متولد دهه‌های ۸۰ و ۹۰ که زیربار مدرسه‌داری با سختگیری‌های دهه ۶۰ نمی‌روند، لجبازتر شده‌اند.
کارشناسان آموزشی می‌گویند که با نسخه‌های قدیمی و تاریخ انقضا گذشته نمی‌شود با این دانش‌آموزان تعامل کرد. به گفته این کارشناسان، هنجارهای نوجوانان امروز به‌تبع تحولات رخ‌داده در جهان و در کشور تغییر کرده است. رفتارهایی مانند بازرسی کیف‌ها که نسل‌های دهه‌های ۵۰ و ۶۰ هم با آن سر ناسازگاری داشتند، امروز نمی‌تواند راهی برای تعامل با نوجوانان باشد. تنها نتیجه این رفتارها، احساس انزجار و تنفر نسبت به ارزش‌ها و قوانین است. کارشناسان می‌گویند که نسل جدید، زور و اجبار را نمی‌پذیرد و برای پذیرش یک مسئله ابتدا باید اقناع شود و بعد از آن حق انتخاب داشته باشد.
هنوز «آینه» ممنوع است
دانش‌آموزان مقطع متوسطه گلایه فراوان دارند؛ گلایه آنها از برخوردهای سلیقه‌ای است. کیانا یکی از دانش‌آموزان کلاس نهم است که میگوید: «مسئولان مدرسه، اول سال تحصیلی برای بچه‌ها جلسه‌ای برگزار کردند و درباره همین مسائل با ما حرف زدند. آنها گفتند اگر بچه‌ها پیرسینگ یا هر وسیله دیگری که با استایل دانش‌آموزی تطابق ندارد، همراه‌شان دارند محترمانه تحویل دهند. اما کسی این‌کار را نکرد.
درحال‌حاضر وقتی مسئولان مدرسه چنین وسائلی را دست بچه‌ها ببینند با بی‌احترامی، خشونت و استفاده از الفاظ رکیک می‌گیرند. گاهی هم خانواده‌ها را صدا می‌کنند. بچه‌ها هم وقتی این رفتارها را می‌بینند بیشتر لجبازی می‌کنند.»
کیانا میگوید که فضای مدرسه شاد نیست؛ هیچ اقدامی از سوی مسئولان مدرسه برای شاد کردن فضا صورت نمی‌گیرد و حتی گاهی به آنها فشار وارد می‌کنند: «مثلاً ما را مجبور می‌کنند در بعضی از جشنواره‌های مناسبتی شرکت کنیم که این موضوع ما را آزار می‌دهد. چرا باید برخلاف خواسته‌مان در جشنواره، جشن و مناسبتی مشارکت کنیم. درحالی‌که در مسائل مهم‌تر به خواسته‌های ما توجه نمی‌کنند.»
او ادامه می‌دهد: «مثلاً ما به‌عنوان دانش‌آموزان پایه نهم که در مقطع حساسی هستیم و امتحان نهایی داریم، نیمی از سال به‌دلیل بارداری یا حوادثی که برای معلمان‌مان رخ داد، کلاس نداشتیم و وقتی به این موضوع اعتراض کردیم و درخواست دادیم تا معلم جایگزین برایمان بگذارند، اصلاً به خواسته‌مان توجه نکردند. همه اینها درحالی‌است که توجه به مدل موی دانش‌آموزان یا همراه داشتن انگشتر و گردنبند و آینه، برای آنها مهم‌تر از تشکیل کلاس و داشتن معلم است.»
محمد، دانش‌آموز کلاس دهم است و میگوید که رفتار مسئولان مدرسه با آنها خوب نیست. گاهی کیف بچه‌ها را می‌گردند تا شاید گوشی پیدا کنند، اما این کارها نتیجه معکوس دارد. کیف دانش‌آموزان حریم شخصی آنهاست. او درباره علت لجبازی بچه‌ها با مدیر و مسئولان مدرسه میگوید: «گاهی برای ساده‌ترین مسائل به آنها ناسزا می‌گویند و توهین می‌کنند. این کارها باعث لجبازی دانش‌آموزان می‌شود.»
تکرار سختگیری دهه‌های قبل
حالا در کنار ماجرای کشیدن سیگارهای الکترونیک و برخورد مسئولان مدرسه، گشتن و بازرسی کیف دانش‌آموز در مدرسه که در دهه‌های گذشته هم رایج بود، آیا می‌تواند راهکاری مناسب برای برخورد با دانش‌آموزان و حفاظت از آنها باشد؟ سوالی که تیموریان به آن پاسخ می‌دهد: «این رفتارها جز ایجاد تنفر و انزجار، نتیجه‌ی دیگری ندارد. کیف دانش‌آموز حریم شخصی اوست؛ اتفاقی که برای نسل‌های دهه ۵۰ و ۶۰ افتاد و آن‌زمان هم مورد اعتراض بچه‌ها بود، چرا باید تکرار شود. به نظر می‌رسد نیاز به یک آموزش همگانی برای تعامل با نسل نوجوان داریم. به‌جای بازرسی بچه‌ها و ایجاد اضطراب و خشم در آنها باید فرهنگ‌سازی کرد، باید زیربنای تربیتی جامعه و بعد مدارس را درست کرد، سپس سراغ دانش‌آموز رفت.»
این جامعه‌شناس معتقد است که امروز هزاران مسئله مهم‌تر از موضوع حجاب در جامعه وجود دارد: «فرهنگ‌سازی با زور و خشونت انجام نمی‌شود. این نسل متفاوت از نسل‌های گذشته فکر می‌کند و هنجارهایش در بسیاری از موارد تغییر کرده است. با زور و فشار نمی‌توان مسئله‌ای را به او تفهیم کرد.»
این کارشناس آموزشی تاکید می‌کند که ساختار اجتماعی و سیاسی روی جامعه تاثیرگذار است و بخشی از والدین هنوز از ساختار سیاسی و اجتماعی تاثیر می‌پذیرند به‌همین‌دلیل نسل جوان نه والدین خود را قبول دارد و نه ساختار سیاسی، مذهبی و اعتقادی را: «وقتی دانش‌آموزان نمی‌توانند توسط والدین، ساختار خانواده و مدرسه ارضای روحی و روانی شوند، به فضاهایی مراجعه می‌کند که ساختارهای اشتباه و ناامنی برایشان دارد.»
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند